Όλοι με το κινητό στο χέρι

Αν καλέσω φίλους στο σπίτι και μετά από λίγο κάποιοι από αυτούς χαθούν στην οθόνη του κινητού τους για να δουν τι παίζει εκεί έξω, τότε ευθύνομαι εγώ γι’ αυτό ως οικοδεσπότης;
Θα μπορούσα να ρίξω την ευθύνη στο FOMO (fear of missing out), ο λόγος που αρκετοί “πρέπει” να βλέπουν τι γίνεται στο Facebook, μην τυχόν και χάσουν κάτι σημαντικό.
Υπάρχουν, όμως, κι αρκετές στιγμές, στις οποίες αυτοί οι αρκετοί “χάνονται” στο τώρα. Ξεχνάνε τους virtual φίλους τους και την επιφανειακή online αναγνώριση, εάν τους προσφέρω σημαντικές στιγμές που δε θέλουν να χάσουν ούτε δευτερόλεπτο.
Με την ίδια λογική ευθύνεται κι ο καθηγητής όταν ένας μαθητής κοιμάται στο μάθημα.

Μπορώ να γκρινιάζω και να κατακρίνω το FOMO και πόσο άρρωστη είναι η κοινωνία.
Μπορώ, όμως, και να το αναγνωρίσω και να το αντιμετωπίσω. Αυτός είναι ο κόσμος. Μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο ζουν οι πελάτες σου, με το FOMO, το echo chamber, τους περισπασμούς και την παραπληροφόρηση.
Deal with it!

Adapt Or Die

Έχουν γραφτεί άπειρα άρθρα, υπάρχουν video στο YouTube για να ξυπνήσουν το κόσμο και να ξεκολλήσει επιτέλους από το κινητό. Δεν υποστηρίζω το αντίθετο. Είμαι υπέρ του να περνάμε περισσότερο ποιοτικό χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους μας.
Ως επιχείρηση, όμως, τι μπορώ να κάνω; Υπάρχουν αρκετές ιδέες πως θα μπορούσες να το αντιμετωπίσεις.
Όλα ξεκινάνε με την διάθεση μας και την στάση μας απέναντι σε τέτοιες δυσκολίες.

PS: Μακριά από τα κινητά! Σε κάνουν αντικοινωνικό.

image by Brian Solis